Monday, August 8, 2011

మా మిత్రుడికి నంది అవార్డు



 










ఈనాడు దినపత్రికలో  సినిమా పేపర్ కు పనిచేస్తున్న వి.ఎస్.కె.చక్రవర్తికి ఉత్తమ సినీ విమర్శకుడిగా ఈ సంవత్సరం నంది అవార్డు లభించింది. చక్రి నాకు ఈనాడు జర్నలిజం స్కూల్లో క్లాస్ మేట్.  చక్రి తన కెరీర్లో మరింత ఎత్తుకు ఎదగాలని ఆశిస్తూ 1997 జర్నలిజం బ్యాచ్ తరఫున హృదయపూర్వక అభినందనలు తెలియజేస్తున్నాము.








Wednesday, April 27, 2011

సినిమా థియేటర్లో జాతీయగీతం






మొన్నామధ్య మిస్టర్ పర్ఫెక్ట్ సినిమాకి వెళ్ళాను. ప్రారంభానికి ముందు వేసే యాడ్స్ అన్నీ అయిపోయాక ఒక స్లైడ్ పడింది. జాతీయగీతం వస్తోంది లేచి నిలబడండి అని. ఒక్కసారిగా ప్రేక్షకులందరూ లేచి నిలబడ్డారు. పిన్ డ్రాప్ సైలెన్స్. కేవలం మ్యూజిక్ నేపథ్యంలో మానసిక, అంగ వైకల్యం ఉన్నవారిపై జాతీయ గీతాన్ని చిత్రీకరించారు. చాలా చాలా గొప్పగా ఉంది. అయిపోతూనే చాలాసేపు ఈలలు కేకలు మారు మోగాయి. నాకైతే కళ్ళల్లో నీళ్ళు నిండాయి.


అన్ని వర్గాల వారు వచ్చే సినిమా థియేటర్లలో జాతీయ గీతం చూపడం గొప్ప కాన్సెప్ట్ అనిపించింది. ఇది కేవలం రిలయన్స్ బిగ్ సినిమాల్లో ఉందని మిత్రులు చెప్పారు. దీన్ని అన్ని చోట్లా అమలు పరిస్తే బావుంటుంది.    







Thursday, October 7, 2010

ఖలేజా బావుంది



సినిమా మొత్తం ఫుల్ లెంగ్త్ కామెడీ అని ఏదో బ్లాగులో చదివాను. అయితే అంతగా అనిపించలేదు. త్రివిక్రం పాత సినిమాలతో పోలిస్తే ఇందులో కామెడీ తక్కువే. 


అతడు, పోకిరిల్లో లాగా కాకుండా మహేష్ బాబును సీరియస్ షేడ్ నుంచి తప్పించాడు దర్శకుడు. మహేష్ నటన కొంచెం డిఫరెంట్ అనిపిస్తుంది. పాటలకు మణిశర్మ న్యాయం చేయలేకపోయాడు. 


జల్సా, మగధీర ప్రభావం కొన్ని సీన్లలో కనిపిస్తుంది. సెకెండ్ హాఫ్ లో మహేష్ లో దేవుడి అంశ ఉంది అన్న విషయం తెలుస్తుంది. అయితే ఈ అంశం మీద ప్రేక్షకుడు ఏ సెటైర్లు వేస్తాడో వాటిని డైరెక్టుగా మహేస్ చేతే చెప్పించారు. ఆ సీన్లు పండడమే కాకుండా, ప్రేక్షకుడిని కన్విన్స్ చేయడంలో సఫలం అయ్యారు. 


మల్లీశ్వరి లాగా కామెడి పాలు ఇంకాస్త ఎక్కువ అయి ఉంటే ఇంకా బావుండేది. 


దేవుడంటే ఎక్కడో లేడు, మనలోనే ఉన్నాడు. ఎదుటి వాడికి సహాయం చేయాలని నీవు బలంగా సంకల్పిస్తే అందుకు తగ్గ అవకాశం నీకు తప్పక లభిస్తుంది అదే దైవత్వం అని చెబుతాడు. 


మొత్తానికి సినిమా బావుంది. మరీ రికార్డులు బద్దలు కొట్టే స్థాయి కాదు. కానీ ఒకటికి రెండు సార్లు చూసినా బోర్ కొట్టదు.

Monday, August 16, 2010

నా కథలు 4


ఇది నా మొదటి కథ. డిగ్రీ చేస్తున్నపుడు రాసినది. రాసిన కథ రెండోది. మొదటిది బుట్ట దాఖలు కాగా ఇది ప్రచురితం అయింది. నా అదృష్టం కొద్దీ చెత్తబుట్టకు చేరుకున్న కథలు తక్కువే. బహుశా 4 కథలేమో ! కాస్త ముదిరాక పేపర్లలో మిత్రులు పెరగడంతో కథ వేయించుకోవడం సులభం అయింది. అయితే నాకే చెత్త అనుకున్నవి కూడా ఉన్నాయి. అవి కూడా బ్లాగులో పెడతాను. ఓపిక ఉన్నవారు చదివి నన్ను తిట్టుకోవచ్చు. 






Friday, August 6, 2010

మా రూమ్మేటు - నక్సలైటు



శరత్ గారు రాసిన పోస్టు చదివాక నాకు ఇది గుర్తుకు వచ్చింది. ఒకసారి నక్సలైటు నాయకురాలు వారి ఇంటికి వెళ్లారట అది ఆయన పోస్టు సారాంశం.



సరే నా అనుభవం చెప్తాను. 1993 లో అనంతపురంలో డిగ్రీ చేస్తున్నప్పటి కథ. కొందరం మిత్రులం కలసి కోర్టు రోడ్డులో రూంలో వుండే వాళ్ళం. బ్యాచిలర్ రూములంటే ప్రతి రోజూ ఎవరో ఒకరి ఫ్రెండ్ రావడం మామూలే కదా. కొన్నాళ్ళకు వాళ్ళు కూడా మనకు మంచి మిత్రులైపోతారు. మా రూమ్మేటు ఆది కేశవయ్య అని ఉండేవాడు. ఆయన మిత్రుడు సోమలా నాయక్ ( ఒక వేళ పేరు కొంచెం తేడ వుండొచ్చేమో, కానీ నాయక్ అన్నది కరెక్టే ) తరచుగా రూంకు వస్తుండేవాడు. వయసులో కాస్త పెద్దవాడు కావడంతో మేము అంతగా పట్టించుకునే వాళ్ళం కాదు. ఎప్పుడూ నీటుగా టక్ చేసుకుని, బూట్లు వేసుకుని హుందాగా ఉండేవాడు. వెంట ఒక బ్యాగు తప్పకుండా వుండేది. ఒకటి రెండు రోజులు ఉండేవాడు. అందరం కలిసి భోంచేసేవాళ్ళం. ( మాకు అదో మంచి అలవాటు ఉండేది, రూమ్మేట్లు అందరం వచ్చాక మాత్రమే భోజనం. ఎవరికైనా ఇబ్బంది ఉంటే ఆ రోజు ముందే చెప్పేవారు, తాము భోజనానికి రావడం లేట్ అవుతుంది మీరు లాగించేయండని. )


తర్వాతి సంవత్సరం మేము రూము మారాము. సోమలా నాయక్ చాలా రోజుల్నుంచి రావడం లేదు ఏమయ్యాడు అని ఆది కేశవయ్యను అడిగాము. ఈ మధ్య పోలీసుల నిఘా ఎక్కువైందని ఆది చటుక్కున నోరు జారాడు.


మావాళ్ళు ఠక్కున అటెన్షన్ లోకి అతన్ని పీడించి విషయం లాగేశారు. సోమలా నక్సలైటు అని, బ్యాగులో గన్ ఎప్పుడూ ఉండేదని చల్లగా చెప్పాడు. అంతే అందరం కలిసి ఆదిని సోమలాను మించిన ఉగ్రవాదిగా చూసి నానా తిట్లు తిట్టాము. ఇంకోసారి సోమలా రూంకు వస్తే నిన్ను కూడా తన్ని తగలేస్తామని సీరియస్ వార్నింగ్ ఇచ్చాము. ఆ తర్వాత మరెప్పుడూ సోమలాను మేము చూడలేదు. అది అక్కదితో ముగిసింది.

నేను డిగ్రీ బి.ఈడీ పూర్తి చేసి తర్వాత 1997లో ఈనాడు జర్నలిజం స్కూల్లో ట్రైనింగ్ పొందుతున్న కాలం. సాయంత్రం క్లాస్ అయిపోగానే లైబ్రరీకి పరిగెత్తేవాళ్ళం జిల్లా ఎడిషన్ చూడటానికి. మన జిల్లాలో ఏమి జరుగుతోందో తెలుసుకోవాలన్న ఉత్సాహం. ఇప్పటిలా మొత్తం పేపర్లన్నీ ఒకచోట చూసే వీలు అప్పుదు లేదు. జిల్లా ఎడిషన్ రెండు రోజులు ఆలస్యంగా లైబ్రరీకి వచ్చేది. ఒకరోజు పేపర్లో నక్సల్ ఎంకౌంటర్ అని వార్త వచ్చింది. ఇన్ సెట్ లో ఫోటో చూసి ఎక్కడో చూసామే అనుకుంటూ వార్త లోకి వెళ్ళాను. కొన్ని క్షణాలకు గుర్తుకు వచ్చింది, మన ఆది ఫ్రెండని.


ఆయన మార్గం, వ్యవహారాలు మంచివో చెడో నాకైతే తెలీదు కానీ ఎంకౌంటర్ మరణం అనేది బాధ కలిగించింది.